FishFinder.gr - - Άρθρα

Η απελευθέρωση των ψαριών σα μέσο εμπλουτισμού των αλιευμάτων

Η απελευθέρωση των ψαριών που συλλαμβάνουμε και δεν είναι μέσα στα επιτρεπόμενα μεγέθη, αλλά και η απελευθέρωση όσων δεν θα καταναλώσουμε συμβάλλουν σημαντικά στον εμπλουτισμό της θάλασσας μας με αλιεύματα και στη διατήρηση των θαλασσίων ειδών για τις επόμενες γενιές.

Η εύκολη δικαιολογία, προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό μας, ότι τα αιχμαλωτισμένα ψάρια δεν επιζούν, αν απελευθερωθούν, δεν ισχύει.

Στην Αμερική, που είναι και η κατά κύριο λόγο χώρα οι κάτοικοι της οποίας ασχολούνται με τη συρτή ανοιχτής θαλάσσης, και όπου η απελευθέρωση της μεγάλης πλειονότητας των ψαριών που πιάνουν, έχει γίνει θρησκεία, αλλά και υποχρέωση από το Νόμο, αποδείχτηκε από μελέτες ότι μόνο 3% των ψαριών που ξαναρίχνονται στη θάλασσα, πεθαίνουν και το υπόλοιπο 97% επιζεί της ταλαιπωρίας του ανεβάσματος στο σκάφος και της απελευθέρωσης τους στη συνέχεια.

Πριν από είκοσι χρόνια όταν γινότανε οι πρώτες συζητήσεις για την σύλληψη και στη συνέχεια απελευθέρωση των ψαριών, πάντα στην Αμερική, αυτό φαινότανε απίστευτο στους εκεί ερασιτέχνες ψαράδες, σήμερα έχει γίνει πια κοινή πρακτική.

Στη συνέχεια παραθέτω σύντομες οδηγίες για την επαύξηση της πιθανότητας επιβίωσης των ψαριών που θα απελευθερώσουμε, διότι δεν υπερβαίνουν τα ελάχιστα νόμιμα μεγέθη, αλλά και επειδή παρόλο που έχουμε νόμιμα τη δυνατότητα να τα κρατήσουμε επιθυμούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση του είδους και τα επιστρέφουμε στη θάλασσα.

Αν λοιπόν θέλετε να επιστρέψετε το ψάρι που πιάσατε στη θάλασσα:

Καρφώστε αμέσως, έτσι το ψάρι θα πιαστεί από τα χείλια και δεν θα καταπιεί το δόλωμα, μαζί με το αγκίστρι γεγονός που κάνει την απελευθέρωση του αδύνατη.

Αν χρησιμοποιείτε τεχνητά δολώματα, αφαιρέστε μια από τις σαλαγκιές που έχουν, έτσι το ψάρι θα τραυματιστεί ελαφρότερα.

Χρησιμοποιείτε κυκλικά αγκίστρια, και όχι μακρόλαιμα και σε σχήμα J. Έχει αποδειχτεί ότι λειτουργούν καλύτερα, αλλά και ότι καρφώνουν πάντα το ψάρι στη γωνία μεταξύ πάνω και κάτω σιαγώνας και του προκαλούν μικρότερες βλάβες.

Παρόλο που είναι γεγονός ότι τις περισσότερες φορές τα ψάρια μπορούν να τραφούν με ένα αγκίστρι στο στόμα, αν είναι δυνατόν αφαιρέστε το πριν τα ελευθερώσετε. Για να το κάνετε εύκολα και χωρίς να τραυματίσετε το ψάρι χρησιμοποιείστε ένα λεπτό μυτοτσίμπιδο η μια ειδική μακριά τσιμπίδα, που λέγεται απαγκιστρωτής αν είναι δυνατόν κρατώντας το ψάρι μέσα στο νερό.

Υπάρχουν ειδικά εργαλεία, πολύ διαδεδομένα στην Αμερική, αλλά έχουν έρθει και στην Ελλάδα (λέγονται Bocagrips, από το όνομα της εταιρείας που τα καθιέρωσε στην αγορά) που αντικαθιστούν τον κλασικό γάντζο, και πιάνουν το ψάρι από το κάτω χείλος για να το ανεβάσουμε στο σκάφος χωρίς να το τραυματίσουμε. Αν δεν το έχετε, ανεβάστε το ψάρι που θα ελευθερώσετε με απόχη στο σκάφος, ποτέ με γάντζο.

Χρησιμοποιείτε γάντια για να πιάσετε το ψάρι από την ουρά, και αν δεν μπορείτε να του αφαιρέσετε το αγκίστρι, λόγω των κινήσεων του, κόψτε το παράμαλλο, ακριβώς στον κόμπο του με αυτό.

Ποτέ μην ακουμπάτε τα βράγχια ενός ψαριού και αποφεύγετε γενικά να το πιάνετε με γυμνά χέρια.

Τελειώνοντας, θυμηθείτε ότι αρκετά ψάρια έχουν δόντια και τα χρησιμοποιούν, όπως για παράδειγμα τα σκυλόψαρα, η απελευθέρωση λοιπόν θέλει προσοχή, ενώ άλλα, όπως είναι οι κυνηγοί, αν ανέβουν στη βάρκα χτυπιούνται τόσο βίαια, που δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατή, λόγω των τραυμάτων που προκαλούν στους εαυτούς τους η απελευθέρωση τους.

Θέλω να σας εξομολογηθώ ότι σκέφτηκα πολύ πριν γράψω το παρόν άρθρο. Το αποφάσισα, όταν ένοιωσα πολύ ωραία και ευχάριστα, βλέποντας ένα μαγιάτικο πέντε κιλών, το δεύτερο της συγκεκριμένης ημέρας, να κολυμπά αργά, απομακρυνόμενο από τη βάρκα μου, αφού το είχα επιστρέψει στη θάλασσα, με μοναδικό τραύμα, την πληγωμένη αξιοπρέπεια του.

Ηλίας Κυριακάκης