Για εκείνους που ασχολούνται με το ψάρεμα της μεγάλης τσιπούρας, ο χειμώνας είναι χωρίς αμφιβολία η καλύτερη εποχή. Αυτή την εποχή λοιπόν που διανύουμε το μεγάλο της μέγεθος, αλλά και η μαγεία του ψαρέματος της καθιστούν αυτό το εξαίσιο σπαριδές πραγματικά εξαιρετικό θήραμα.

Κοντεύει  να γίνει μύθος αυτό το εξαιρετικό ψάρι  . Όλοι μας το  γνωρίζουμε, λίγοι όμως είχαν την τιμή να πιάσουν τέτοια ψάρια. Από αρχές Οκτωβρίου και μέχρι τέλος Μαρτίου η τσιπούρες γυαλώνουν. Τα θηλυκά αφήνουν τα αβγά τους πολύ κοντά στην ακτή για να περάσουν τα αρσενικά με τη σειρά τους και να τα ραντίσουν ζωή. Αυτή την εποχή λοιπόν η τσιπούρα γίνεται νωχελική με αποτέλεσμα οι πιθανότητες σύλληψης της να είναι ιδιαίτερα δύσκολες.

Στην  τσιπούρα αρέσουν γενικά τα σκληρά δολώματα, ενώ το κυρίως μενού της αποτελείται από μικρά καβούρια, μύδια και πορφύρες, αλλά και όλα σχεδόν τα είδη θαλασσινών σκουληκιών με κορυφαία το Φαραώ την μάνα (τσουτσουνι) και το μονοδόλι.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα παμφάγο ψάρι που μπορεί να χτυπήσει στα πιο περίεργα δολώματα τις πιο απίθανες ώρες. Συνήθως η διατροφική της δραστηριότητα αυξάνεται τις πρώτες πρωινές ώρες και κορυφώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, αντίθετα με τη νύχτα που σπάνια θα τη συναντήσουμε χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί κανόνα.

ο Σαρωνικός αποτελεί έναν πολύ καλό κόλπο που προστατεύεται σχεδόν απ' όλους τους καιρούς με αποτέλεσμα να ευνοεί την τσιπούρα, που αρέσκεται να ζει και να γονιμοποιείται σε ακτές που χαρακτηρίζονται σχεδόν πάντα ήρεμες και γαλήνιες, όπως η  Βάρκιζα η Γλυφάδα, το Καβούρι, το Λαγονήσι,. που πολλοί από μας είχαμε την τύχη να πιάσουμε μερικά καλά κομμάτια Αν ταυτίζουμε την τσιπούρα με κάποια ιδιαίτερη μορφολογία βυθού, είμαστε το λιγότερο αφελείς. Αυτό το εξαιρετικό και μαχητικό ψάρι βρίσκεται συνήθως παντού και πουθενά. Εγκαταλείπει το πεδίο δράσης της μόνο όταν νιώσει πως απειλείται.

Ενώ γνωρίζουμε πως αυτή την εποχή μπορεί να βρίσκεται σχεδόν δίπλα μας και μπορεί να τη συναντήσουμε άλλοτε στους ντόκους των λιμανιών και άλλοτε στο πρώτο σκαλί του κύματος, Φροντίζει πάντα να κρατάει μια απόσταση ασφαλείας, γεγονός που καθορίζει και τις διατροφικές της διαθέσεις, δηλαδή, όταν η τσιπούρα βρίσκεται αρκετά κοντά στην ακτή, σχεδόν ποτέ, κρατώντας μια επιφύλαξη γι' αυτό το πανέξυπνο ψάρι, δεν θα χτυπούσε σε κάποιο δόλωμα. Αντίθετα, όταν βρίσκεται σε μια απόσταση ασφαλείας από την ακτή (70 μ. και πάνω), χάνει αρκετή από την παροιμιώδη της δυσπιστία και μουντάρει με μανία σε οτιδήποτε βρει μπροστά της, και φυσικά στα δολώματα μας. Για να πετύχουμε όμως βολές άνω των 70 μ. θα πρέπει και ο εξοπλισμός μας να είναι ανάλογος.

Κατάλληλος εξοπλισμός για τη μεγάλη τσιπούρα  είναι να ενισχύσουμε σημαντικά.

Τα  καλάμια δύο και τριών τεμαχίων, δηλαδή καλάμια που έχουν σχεδόν πάντα δράση κορυφής πρέπει να είναι γερά και ανθεκτικά στη δύσκολη πάλη με τη τσιπούρα και να έχουν πολύ καλή ποιότητα κατασκευής με πρώτη ύλη τον άνθρακα αν και διπλά οι τριπλά αποσπώμενα έχουν να επιδείξουν μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Για τα τηλεσκοπικά καλάμια πλεονέκτημα θα έλεγα πως είναι ότι καρφώνουν ακαριαία, με αποτέλεσμα σχεδόν πάντα το ψάρι να συλλαμβάνεται.

Ενώ πλεονέκτημα για τα καλάμια δύο ή τριών τεμαχίων είναι ότι καταφέρνουν να αποσβήνουν όλα τα κεφάλια της μεγάλης πελαγίσιας για το λόγο ότι τα περισσότερα έχουν δράση κορυφής. Μειονέκτημα για τα τηλεσκοπικά είναι ότι μεταφέρουν όλα τα κεφάλια της τσιπούρας σχεδόν σε όλο το μήκος του καλαμιού, συνεπώς και στον καρπό μας, αντίθετα με ία δύο ή τριών τεμαχίων που τα αποσβήνουν σχεδόν πάντα στο πρώτο τους στέλεχος.

Έτσι θα λέγαμε πως ένα τηλεσκοπικό με κάπως μεγάλη κορυφή 70-140 ή 100- 200 κρίνεται επαρκές, όπως επίσης και ένα καλάμι δύο ή τριών τεμαχίων με κάπως χαμηλή δράση 100-150 Όσο για το μηχανισμό θα πρέπει να γνωρίζετε πως οι παλιοί και παραδοσιακοί τσιπουράδες χρησιμοποιούσαν την αντεπιστροφή για να κουράσουν την τσιπούρα.

Σήμερα που η τεχνολογία έχει προοδεύσει, οι ρυθμίσεις που υπάρχουν σχεδόν σε όλους τους μηχανισμούς προσφέρουν μεγαλύτερες δυνατότητες όπως και ασφάλεια στο πάλεμα της μεγάλης τσιπούρας. Ο μηχανισμός θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από τη στιβαρή του κατασκευή, τη μεγάλη του  χωρητικότητα (για ευνόητους λόγους), όπως επίσης και για τη σχέση περιστροφής του. Η σύλληψη ενός ιδιαίτερα μεγάλου και μαχητικού θηράματος όπως η τσιπούρα, θέτει αναπόφευκτα την αδρεναλίνη στα ύψη. Αυτό το γεγονός πολλές φορές μας οδηγεί σε μοιραία λάθη. Θα πρέπει να έχουμε πάντα μια υποτυπώδη ψυχραιμία ώστε να χειριζόμαστε το καλάμι και το μηχανισμό μας σωστά.

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την ρύθμιση των φρένων, όπως και ότι τότε δεν προσπαθούμε να αποχιάσουμε μια  μεγάλη πελαγίσια τσιπούρα αν πρώτα δεν την εξασθενήσουμε.

Η προρύθμιση φρένων, η ελαστικότητα του καλαμιού  και της πετονιάς είναι εκείνα που θα καταφέρουν να κουράσουν αυτό το εξαιρετικό ψάρι, ενώ ποτέ δεν είμαστε σίγουροι  αν δεν την έχουμε  βάλει στη απόχη μας. Βέβαια περισσότερα είναι τα ψάρια που θα έχουν χαθεί από αυτά που θα πιάσουμε σημασία όμως έχει η διασκέδαση μας και όχι ο στόχος να φεύγουμε πάντα με μια καλή ψαριά.

Καλή επιτυχία
Αρθρο του Αγγρέλη Δημήτριου .

Σημείωση.
Τα κείμενα που δημοσιεύουν μέλη του site fishfinder.gr ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ πνευματική μας ιδιοκτησία αλλά και δεν είμαστε υπεύθυνοι σε περίπτωση που το άρθρο προέρχεται από αντιγραφή, γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να το ελέγξουμε.
Παρακαλώ να είστε προσεκτική όσο αφορά τα άρθρα που μας στέλνεται και φυσικά να σεβόμαστε την πνευματική ιδιοκτησία.